Vanochtend begeleide ik een opstelling over een anonieme donor als vader.Ik wil t delen met jullie omdat er een overvloed aan verstrikkingen bleek, waar je in eerste instantie niet bij stil staat. En omdat bij een niet vervulde zwangerschapswens (nog steeds) geen rekening gehouden wordt met de systemische gevolgen voor het kind, als er medische hulp gebruikt om zwanger te worden.Als er een anonieme donor gebruikt wordt in een relatie, stelt de vrouw onbewust het moederschap boven het partnerschap. Systemisch gezien in dit niet de juiste ordening en geeft dus vroeg of laat relatieproblemen. Vaak zelfs ook persoonlijke psychische klachten bij de man, omdat hij ont-man-t wordt.Kinderen van een anonieme donor hebben maar 1 steunpilaar ipv 2, wat ze altijd instabiel maakt. Als het donorschap ook nog geheim is, voelt het kind dat wel, maar kan het niet duidelijk, waardoor het erg in de war kan raken en onzeker kan worden.Er is ook nog een verschil tussen jongens en meisjes. Meisjes hebben altijd nog een thuis in hun vrouwenlijn. Maar jongens kunnen nooit een thuis vinden in hun mannenlijn, wat zich in veel verschillende blokkades en verstrikkingen kan uitten.Daarvoor ligt eigenlijk nog de vraag waarom het moederschap zo belangrijk is. Dat kan afhankelijk van de cultuur status gebonden zijn, dat je niet als vrouw wordt gezien als je geen moeder bent, maar vaak speelt het ook een systemische verstrikking.In de opstellingen die ik over onvervulde kinderwens heb begeleid, bleek heel vaak dat er ergens in het familiesysteem een kindje ontkent, niet gezien of vroeg gestorven was. En dat de vrouw met de kinderwens onbewust dat kind weer bij het systeem wilde halen. Op het moment dat het zieltje van dat kindje gezien is, komt er rust in het systeem. Dan kan er opnieuw afgewogen worden of men leert leven met de kinderloosheid of dat er toch medische hulp wordt ingeroepen. Maar dan gaat het alleen nog maar over de ouders zelf. Wel zo zuiver. Ook ten aanzien van het nog te komen kindje, dan hoeft die niet een ander kindje te vervangen, en kan t helemaal zichzelf zijn.Heb je vragen hierover, laat het me weten. Het zou fijn zijn als er meer bewust naar dit onderwerp gekeken kan worden. Voor de ouders zelf en vooral voor de kinderen die via medische ingrijpen verwerkt worden.Welkom!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *