Kerstverhaal 2023

Morgen is het eerste kerstdag. Er wacht ons een tafel der liefde, met acht gasten die samen een brunch gaan genieten. Brunch met verhaal om precies te zijn. Ieder verzorgt een gerechtje en vertelt een verhaal of leest er eentje voor. Ik heb mijn kersverse schrijverstrio uitgenodigd, we willen elkaar entameren tot schrijven en dit leek me een uitgelezen kans. Mijn verhaal ligt klaar, een ander dan dit. Een vriend die vertellend werd geboren, schuift  vanzelfsprekend aan evenals zijn vriend uit Amsterdam die hier al eens vaker was met kerst. Mijn heksenvriendin legt de broom even terzijde om ons op een Noorse legende te trakteren. De vriendin met ‘fear of missing out’, ik vroeg haar als eerste zodat ze haar knoopjes kon tellen, is vanzelfsprekend dabei. Tenslotte sluit de lief van een schrijfster aan en hij zorgt voor de bubbels.

Life changing

Zojuist werd ik gebeld door Hannah, het is een kleine twee jaar geleden dat we elkaar ontmoet hebben tijdens een wandeling op het Duitse waddeneiland Borkem. Ze belt me tijdens mijn ochtendwandelingetje met mijn hondje Kaya op de dag voor kerst. Hannah vraagt of ik twee minuutjes heb en al pratend komt mij ook het gesprek op de boot terug naar de wal, weer voor de geest. Ze vertelt me dat we een life-changing gesprek hadden, haar leven is 180 graden om gegaan. En dat ze me erg dankbaar is voor mijn woorden indertijd.

Waar heb jij spijt van

Iemand stelde de vraag “Waar heb je spijt van in je leven” en Hannah vertelde dat ze spijt had van haar scheiding, waarop de vrouw naast haar meteen riep dat dat voor haar de beste beslissing ever was. Het kan verkeren. Ik vroeg door en ze vertelde haar geschiedenis. Het kwam erop neer dat de man met wie ze getrouwd was en kinderen had gekregen na de scheiding, die door Hannah was ingezet, opnieuw was gaan samenwonen maar nooit onder stoelen of banken had gestoken dat hij van haar was blijven houden. 

En Hannah was erachter gekomen na de scheiding dat ze een verkeerd besluit had genomen. Maar vond niet dat ze een wig kon drijven in de huidige relatie van haar ex. Er kwamen heftige bevestigende reacties aan tafel van voornamelijk vrouwen, het geslacht dat de hoeder is van de status quo. Veranderaars vinden we vooral in het mannelijke  immers. Maar ik sprak onorthodoxe woorden en opperde dat ze haar hart zou volgen en zich uit kon spreken naar haar voormalige echtgenoot en kleur zou kunnen bekennen. De bal zou dan bij hem liggen.

Gelukkiger dan ooit

Zij had na ons gesprek de stoute schoenen aangetrokken en hem gebeld en hij was zo blij met haar uitreiken naar hem. Hij zorgde voor een woning voor de partner met wie hij twintig jaar had gewoond en kort hierop kon de liefde voor beide soulmates opnieuw en als nooit tevoren stromen. Ze zijn alweer anderhalf jaar samen en erg gelukkig. Wie verloren heeft, weet dat het leven niet vanzelfsprekend is en lardeert liefde met de immense kracht van dankbaarheid.

Zwarte bladzijde

Mijn dag en de komende kerst kunnen niet meer stuk. Ik ben diep ontroerd door dit belletje van twee gelukkige mensen. Ik kan leven met mijn schaduw en licht en maak keuzes die mij dienen en waar het kan en gevraagd wordt, laat ik mijn lichtje schijnen. In het afgelopen jaar blies mijn geliefde vader zijn levenslicht uit en vonden mijn moeder en ik elkaar. Er is ook een zwarte bladzijde in mijn verhaal die pijnlijk leest maar waar het niet aan mij is. Ik heb begrip en geduld, de vruchten van het vallen en opstaan in mijn ontwikkelingsweg.

Passie

Ik had mijn kerstverhaal reeds geschreven, eentje met spottende humor. Dit verhaal steekt wat dieper. Allebei raakt voor mij de essentie van het leven. Humor is van de geest en liefde is van hart en ziel, beiden een brug naar een overtreffende trap. Drie jaar geleden ben ik zelf gestopt met pleasen en leven volgens de norm. Ik ben gelukkig mijn passie gaan volgen, daardoor gelukkiger dan ooit en dat werkt aanstekelijk. 

Ik wens jullie allen een liefdevolle kerst en een passievol 2024!
Liefs,
Stijn Hillie