Lilith is Marokkaans

Wel of niet

‘Ik wil wel een opstelling maar ik weet het nog niet zeker.’ Kom maar gewoon zei ik. Ik snap dat wel, je kent me niet en hebt alleen van horen en zeggen dat je bij mij terecht kunt met je vragen. Dat luchtte alvast op en ja hoor ze kwam. Bij het rondje ‘wie is wie’ vertelde ze opnieuw dat ze hier wel-en-niet wilde zijn. Dat ze grote problemen had maar ook weer niet gigantisch groot. Dat haar hoofd en scepsis haar in de weg zaten en zo.

Dubbele import

‘Pas 42 geworden en dubbele import in het noorden’ grapte ze. Want zowel Limburgse als Marokkaanse. Met veel woorden en onrust maskeerde ze zichzelf. Na een uur liet ze haar controle varen. Ze werd zachter en liet zich steunen door een liefdevolle hand achter haar. Ze deed overal aan mee, maar liefst zoveel mogelijk op de achtergrond.

Exotische bloedlijn

2 weken geleden zag ik op het filmfestival de premiere van de documentaire Memre Yu van Zaide Bil over 3 generaties emigranten uit Suriname. Zaide is de derde generatie en zij vertelde in de nabespreking van de docu over het verschil in beleving van cultuur en identiteit tussen de generaties. Haar oma, die 40 jaar geleden met man en kinderen vertrok uit Suriname naar Nederland, droomt nog steeds over terugkeer. Haar moeder en diens zussen en broer kwamen als tieners en kinderen naar Nederland en hebben zich gefocused op aanpassen, op Nederlander worden. Hun Surinaamse afkomst speelt een secundaire rol. Het mag eigenlijk niet bestaan in hun drang om erbij te horen in Nederland (mijn interpretatie). De kleindochter Zaide pakt de exotische bloedlijn weer op als derde generatie en zoekt naar de betekenis van haar roots en geeft het naar mijn mening ook weer plek via haar film.

Dubbele import

De Limburgse Marokkaanse Noorderling wachtte tot het laatst van de middag op haar podium. Ze vertelde dat ze maanden aan het worstelen was geweest, met het formuleren van haar vraag. Niet nodig, stelde ik haar gerust: je mag gewoon ook je onderwerp inbrengen, op het podium ontwikkelt zich dat vanzelf. Ze wilde echter niet dat haar vraag even afgeraffeld zou worden en zag af van inbreng. Ze wilde wel graag nog met mij praten als iedereen weg was. En dat gebeurde.

Lilith en Eva

‘Ik voelde me goed in de rol van Lilith’ zei ze. Dat was de oefening waarmee we hadden afgesloten. En ik dankte snel de goden voor dit cadeau aan haar, in het laatst van de middag. Omdat het bijna vrouwendag was en ik toevallig 😉 met een groep van alleen vrouwen was, vertelde ik het mythologische verhaal van Eva en Lilith en liet dit uitspelen. Lilith was volgens de lang verzwegen overlevering de eerste vrouw van Adam en zij stond in haar vrouwelijke kracht, gelijk aan haar man. Dat beviel Adam echter niet. Hij stuurde haar weg uit het paradijs, toen ze ruzie kregen. Vervolgens trouwde hij met de gewillige Eva. Eeuwenlang is de krachtige vrouw uitgebannen geweest en stelde zij weinig voor in de geschiedenis. Er waren alleen mannelijke helden. Totdat enkele decennia geleden Maria Magdalena meer en meer erkenning kreeg. Een dertiende apostel verscheen aan tafel, Maria kreeg plek. Lilith mag wakker worden in de wereld , de kerken en in de vrouw zelf. Het was een rol die haar goed deed, ze kon er haar kracht in voelen. En ik vermoed tevens haar boosheid en haar Marokkaanse temperament.

Juweel op Groninger land

Ze vertelde me van haar moeite en hoe lang ze erover gedaan had om te komen en dat ze zo niet weg kon. Ik gaf haar een steuntje in de rug mee en besprak met haar een helpende mantra. Welkom Marokkaanse, je bent precies goed zoals je bent en een juweel in ons Groninger land.