Vertrouwen

Op 21-12-12 was de zonnewende en hebben we het donker de rug toegekeerd. De niet-gelovigen halen opgelucht adem en spotten met de interpretatie van de Maya-kalender dat de wereld zou vergaan eind 2012. Gelukkig de wereld draait door. Ik zit hier met 2 katten dicht tegen mij aan, zij bemoeilijken het schrijven van dit blog. Zij hebben de oorlog van de oudejaarsnacht af te schudden en schurken daarom tegen mij aan. Ik ben voor gemeenschappelijke vuurwerkplaatsen, maar dat nu even terzijde.

Alle trauma heelt door het voeden van vertrouwen. Vertrouwen voed je door in het “nu” te zijn en van hieruit inspiratie te ontvangen voor een geinspireerde beweging.
Dat vraagt dat je concepten loslaat over hoe de wereld er volgens jouw gedachten uit zou moeten zien. Loslaten is een grote kunst.
Loslaten vraagt een prachtige maar ook pijnlijke les. Het brengt jou in relatie tot anderen en het totaal. het maakt je ego kleiner en ontbloot je wezenlijke kern. Het is de weg naar vrijheid. Het is het ultieme vermogen om dat te laten zijn wat het is. Gewoon zoals het is, zonder mening, zonder oordeel. Het vraagt vertrouwen, zelf-vertrouwen en vertrouwen in het totaal. Beide vertrouwens zijn 2 kanten van dezelfde medaille, het een gaat niet zonder het andere. Als je kunt loslaten, creeer je ruimte voor nieuwe mogelijkheden. Als je de strijd opgeeft en rustig wacht dan zie je dat alles zich vervangt door iets mooiers en beters. Loslaten is de ruimte tussen in- en uitademen, een stukje niks. Loslaten, het gewoon laten, brengt vanzelf inspiratie van binnen uit. En dan beweeg jij wezenlijk. Loslaten was mijn reis van de afgelopen tijd, niet gemakkelijk en vaak ook een eenzame reis. Maar met de grote winst van vertrouwen en vrede. Vertrouwen in een toekomst vanuit vrede met het verleden. Ik wens je veel vertrouwen in 2013!